“Dokuz yaşında olduğunuzu düşünün. Hiç arkadaşınız yok. Mahalledeki diğer çocuklar tarafından zorbalığa uğruyorsunuz. Farklı görünüyorsunuz. Fakirsiniz. Sürekli açsınız. Aileniz vicdansızca duyarsız. Anneniz zalim ve korkunç bir kadın. Babanız sizin gördüğü en çirkin çocuk olduğunuzu düşünüyor ve partilerde arkadaşlarına bunu söylüyor. Görünüşünüzden dolayı, trene bindiğinizde, başkaları sizi görerek sıkıntı çekmesin diye boş vagonlar arıyorsunuz. Kütüphanedeki kitaplara sığınıyorsunuz, zamanınızın çoğunu bir kaçış olarak orada geçiriyorsunuz; yalnızlık kalenizde saklanıyorsunuz. Kendinizi aşağılık, istenmeyen, mutsuz ve sevilmeyen biri olarak hissediyorsunuz. Birçok insanın standartlarına göre, bu kişi bir seri katil olmak için gereken tüm mükemmel çevresel…
DevamıKendini Gerçekleştirme Yolculuğu ve Abraham Maslow
